Ik ben enorm voorstander van alternatief vervoer.
De prijzen van benzine en diesel swingen de pan uit. Men wordt er zowaar depressief van. Bollebozen zoeken naar alternatieven : de krachten van wind, zon en water worden bestudeerd door de grootste geleerden.
Uiteindelijk is het allemaal niet zo moeilijk : eerst en vooral moeten we ons eens de vraag stellen naar de noodzaak en het nut van een verplaatsing. Gebeurt het niet al te vaak dat we ons vervelen en hopen dat die verveling ergens anders dragelijker zou zijn ? Of kopiëren we niet lomp het gedrag van anderen ? Het is toch al te idioot zich in te spannen om onze mand gezellig te maken en zodra we wat vrije tijd hebben, die eigenste mand te ruilen voor een andere, meestal heel wat minder comfortabele, en hiervoor echt dwaze kilometers af te leggen.
Tegenwoordig kunnen we -dikwijls al te gemakkelijk- met elkaar communiceren, zonder zich te hoeven verplaatsen. Als jullie me echt missen, kunnen jullie mijn laatste fratsen hier toch lezen, je kunt me mailen... Ge moet daarvoor nu echt niet mijn deur plat te lopen.
Eens ik ervan kan overtuigd kan worden om me te verplaatsen, bestaan hiervoor verschillende middelen.
Eerst en vooral mijn eigenste pootjes. Vier, daar raak je al een eind mee vooruit, en met een minimale vervuiling. Die pootafdrukjes wegen helemaal niet op tegen de ecologische voetafdrukken die mensen achterlaten. Mijn dagelijks potje hondenbrokjes betekent niets tegenover oliewinning, delven van ertsen, fabricage en assemblage van onderdelen, of aanleggen van banen die nodig zijn om wagens te laten rijden. Vehikels die dan nog stinken als de pest en mijn soortgenoten platrijden.
Te traag ? Man, dan heb je me nog nooit zien rennen ! Eén spierbundel, pijlsnel ! Ik laat iedereen gewoon mijlen ver achter me.
De fiets ? Dat moet nogal meevallen. Een degelijke fiets gaat generaties mee en wordt evenzeer enkel door bio-energie, wel-eens-waar zonder speciaal certificaat geleverd, voortgedreven. Onze sakkerse noorderburen zijn er gek op. Je hebt natuurlijk altijd idioten die experimenteren met anaboletica en andere spierversterkers, maar gezien dit niet zo goed is voor hun potentie, is de kans dat zij zich zouden vermenigvuldigen wel uiterst gering.
Als het dan toch zo onontbeerlijk blijkt om ons te verplaatsen, waarom zouden we files, ongevallen, verbalisanten, fijn stof, carjackings, en meer van dat moois willen trotseren, waarom zouden we het niet beter fietsen ?
Het idee spreekt me enorm aan. Dat is pas dé oplossing voor mijn eigenste persoontje. Ideaal voor schitterende uitstappen in onze Polders. Geen steile heuvels maar de zilte Noordzee, de open lucht, rennend van de ene boerderij naar de andere om het goede nieuws dat mijn baas in aantocht is, te verkondigen.
O wee... al die kilometers. Donderwolken dreigen aan mijn horizon. Ik ben wel pijlsnel, maar geen marathon loper.
Na wat opzoekingen, onder meer naar de alternatieven toegepast in Aziatische landen, nauwlettend onderzocht te hebben, vond ik wel echt dé oplossing voor mijn probleempje.
Schitterend gewoon.
Direct het grootste model, mét vering gekozen. Nog mijn favoriete kussen erin, een potje snoepjes, flesje water. Terwijl ik mijn karretje zal bewaken, hou ik wel een oogje in het zeil, zodat de fiets van mijn baas niet gejat wordt. Het agressief gespuis zal toch voor mijn priemende ogen en flitsende tanden wijken.
Pure fun !