Wow, I feel good !!
De zon schijnt, de tuin ligt er mooi blij, ideaal voor een uitgebreide inspectie-ronde : wie waagde het vannacht mijn tuin te betreden ? Zijn ze er nog ? Wat lieten ze achter ?
Er moet toch iemand instaan voor de veiligheid van ons fort.
Ik was goedgeluimd, zeker sinds de secretaresse haar hondje meeneemt naar kantoor en wij (ik met haar hond, niet met haar, zotje) samen een dutje doen tijdens de minder drukke momenten. Ik keek ernaar uit mijn baas te assisteren bij zijn gewone activiteiten op kantoor. Er was niets gepland en de zon scheen. Mijn dag kon niet meer stuk.
Misschien omdat ik wat vroeger startte, of omdat ik nu eenmaal kwieker ben dan mijn baas, was ik als eerste bij de post. Naast de gewone reclame blaadjes en de onvermijdeliike facturen, een zorg voor de baas, viel mijn oog plots op een witte enveloppe aan mezelf gericht.
Wat heeft dit nu te betekenen ?
Fanmail ?
Kan niet, die onvang die op mijn ipad, als elke moderne hond, met zijn eigenste druk bezochte blog.
'Och neen, neen, … oh wee... Plots beseft ik wat het moet zijn.
Ik werd helemaal bleek en voelde me misselijk worden, net als tijdens die paar nachten met mijn maten, the outlaws. Het kan geen waar zijn. Ik had zo mijn best gedaan om alles te vergeten, al die ellendige gevolgen van die enkele jeugdzondes.
Ik nam de enveloppe mee naar kantoor. Ik was wat afwezig en bleekjes zodat iedereen ongerust werd, mij niet meer herkennend. Waar bleef hun lievelings assistant, die pientere hond ?
Tijdens de eerste pauze, ik vemeng nooit privé problemen met mijn dagtaken, nam ik die enveloppe mee naar het toilet. Handig als je plots moet kotsen.
Inderdaad een brief van mijn advocaat : “Mijn waarde, u gelieve inliggend kopie van het tussengekomen vonnis te willen vinden. In de hoop uw belangen naar genoegen verdedigd te hebben, vraag ik u mij na telefonische afspraak, te komen consulteren. …
Lap dat wordt een nieuwe provisie.
En wat zegt dat vonnis nu ? Toch niet opnieuw verbeteringsgesticht, ik doe net mijn best en iedereen was tevreden.
Heden, op 11augustus 2011, hebben Wij, Bernard Ullebak, weledele Bloedhond,
Waarnemend Voorzitter van het Hondentribunaal van het arrondissement Brugge, zetelend in zijn gewone gehoorzaal in het gerechtsgebouw te Brugge, Vesten, derde windmolen, in openbare terechtzitting, bijgestaan door Mevr. Patricia Babbeluut, yorkshire, griffier verbonden aan onze zetel,
Vonnis verleend inzake :
Het Openbaar Ministerie,
en de Heer Alberrt EXCEL, die zich rechtsgeldig burgerlijke partij stelde,
Lastens
Watson DEERHUNTER, geboren als Dominus DEERHUNTER, van Britse Nationaliteit, doch ingevolge naturalisatie omwille van volle adoptie Belg,
Vervolgd
om zich in de periode van februari tot en met april 2011, op niet nader genoemde data, diverse malen schuldig gemaakt te hebben aan vrijwillige slagen en verwondingen, dit lastens de burgerlijke partij, welke daden al dan niet uitgelokt werden door de burgerlijke partij.
Dit met als verzwarende omstandigheid dat bij het laatste treffen zij beiden hun baas aanvielen, met zware verwondingen aan zijn linkerhand.
Gehoord alle partijen in hun middelen en de beklaagde in zijn verdediging.
Dat de feiten naar genoege van Recht bewezen zijn.
Dat de Zetel elke zaak à charge et à décharge onderzoekt en beoordeelt, zodat evenwel rekening gehouden kan worden met volgende verzachtende omstandigheden :
- dat beklaagde een erbarmelijke jeugd kende, en in de hoogste graad verwaarloosd werd,
- dat hij op eigen krachten, zonder gekende aanmoedigingen of beloningen met de weinige middelen die ter zijner beschikking stonden, zelf instond voor zijn basisopvoeding, dewelke misschien soms faalde, maar dat hij door zelfstudie een uitgesproken algemene kennis verworven heeft
- dat uit het verslag van de instelling, alwaar hij gedurende zes weken onder de strengste omstandigheden gevolgd werd, blijkt dat hem de basiswaarden van onze samenleving bijgebracht werden, welke opleiding hij summa cum laude afrondde, zonder enig noemenswaardig incident,
- de positieve conclusie van het buurt- en politioneel onderzoek, door Ons bevolen,
- de lovende woorden van zijn baas, die hem zeer streng aanpakte om hem terug op het rechte pad te brengen, en hem een tweede kans en een gepaste functie als personal assistant, een taak die een permanente aandacht en inzicht vergt, verleende. Dat Watson zich getrouw van zijn functies kwijt.
- het schriftelijk verslag van Alberrt, die aan zijn burgerlijke partij stelling verzaakte en zich in zeer lovende bewoordingen uitsprak over zijn kameraad, zodat Wij enkel kunnen vaststellen dat de beklaagde een waar sociaal netwerk aan het uitbouwen is,
- het verslag van de Heer Geert DEBOLSTER, zijn coach en gerechtelijk deskundige met als opdracht de moraliteit van beklaagde te evalueren, die na de beklaagde in al zijn facetten bestudeerd te hebben, hem een prima hond noemt, met aanleg voor diverse opleidingen, waarover Watson zeer enthousiast lijkt te zijn.
- Ook Mevrouw Maria GLADINES, gespecialiseerd in opvang van probleem-dieren en reputeerd omwille van haar engelengeduld met de eerder moeilijke wezens in onze maatschappij en zo overtuigd van haar missie dat zij haar goede werken toespitst in een van de meest achtergestelde wijken van onze Capitool, is overtuigd van de goede inborst van beklaagde.
- de nieuwe aandacht die de beklaagde vertoont voor zijn gedegen voorkomen en uiting geeft aan zijn streven om zich aan de regels van onze maatschappij te conformeren.
Mede gelet op de zindelijkheid van beklaagde en het ontbreken van elk ander teken van agressie noch van vernielzucht.
Dat overgangsmaatregelen van gedeeltelijke vrijheidsbeperking zoals een electronische pootband, overbodig lijken.
Dat de verdere maatschappelijke integratie van beklaagde op geen enkele wijze mag gehinderd worden.
OM WELKE REDENEN
De Rechtbank, op tegenspraak oordelend, de eerder getroffen maatregelen van vrijheidsberoving, bevolen heropvoeding en gedwongen huisvesting zonder enige beperking opheft.
Zegt voor Recht dat op geen enkel officieel document melding mag gemaakt worden van de eerder getroffen maatregelen.
Kosten lastens de Belgische staat.
Ik werd er stil van, kreeg het warm, mijn lijfje begon te rillen…
Onvoorstelbaar, ik kan met moeite mijn ogen geloven… Wat een opluchting. Hoe meer ik dit vonnis lees en herlees, hoe meer ik het begrijp en hoe meer kleur mijn leven weer krijgt…
Ik heb weer een toekomst ! Ik kan plannen, zoveel realiseren, of zelfs gewoon een gerust gemoed hebben.
En dienen Alberrt is een schat, zo positief schrijven over mij. Zodra ik thuiskom, geef ik hem mijn mooiste bot. Vanaf nu zijn we onafscheidelijke vrienden.
Ik zal het hem geven zonder commentaar, want lofbetuigingen of bedankjes heeft hij niet graag, of wilt ze liever niet horen. Hij begrijpt me wel zonder woorden.
Ons Maria zend ik nog deze avond een mailke en misschien delf ik wat bloemen uit de tuin van de buren om haar te bedanken.
Tja en mijn baas… das op en top hem. Ik zou misschien wel wat leiding nodig hebben, maar dan liefst van het soort dat ik niet opmerk.
YES ! YES !